भिवण्डी जहाँ नारकीय जीवन भोग्छन् फूलमालाहरु यौन संसारको त्यति ठूलो बजार होइन– भिवन्डी

मुम्बईमा अन्यत्रै भीडभाडयुक्त थुप्रै ‘रेड लाइट एरिया’ छन् । जहाँ जो–कोही सजिलै पुग्न र यौनकर्मीको वास्तविक कथा टिप्न सक्दैनन् । यौनकर्मीसँग गफिन र हिँड्डुल गर्न सरल मानिन्छ,भिवन्डी । बेचिएका नेपाली महिलाहरुका अनुसार त्यहाँको कोठीमा करिब तीन सयभन्दा बढी यौनकर्मी छन् । भलै, कोरोना संकटपछि ‘देहव्यापार’मा फर्किने महिलाको संख्यामा कमी आएको नेपाली मूलका स्थानीय पत्रकार प्रवीण सिंह बताउँछन् ।

मुम्बई कहिल्यै सुत्दैन । लाखौं युवा–युवती रहरलाग्दो सपना र आशा बोकेर दिनदिनै आउँछन्। त्यसो त काभ्रेकी फूलमाया पनि कान्तिपुरी शहरबाट एक दशकअघि ‘माया नगरी’ आइन् । फूलमाया आफ्नो भाग्य परिवर्तन गर्न कल्याण शहरमा उत्रिइन् । तर उल्टो जीवन बिताउन बाध्य भइन्।

नशामा मात्तिएको हिंसात्मक पुरुषबाट हजारौं पटक मनोरञ्जनको पात्र बनेकी उनी यौनकर्मबाट अवकाश लिएर बसेको ठट्यौली शैलीमा बताउँछिन् । उनी एकताका रोएरै बाँचेको भिवन्डी बजारमा हजार वर्ष पुराना भवनहरू छन् । तर ती अग्ला र पुराना घरभन्दा कैयौं गुणा ठूला बेदना र पीडाभित्र हराइरहेका छन्, यौनकर्मी ।

सत्ताइस लागेकी फूलमाया काेराेना महामारीकाे माैका छाेपेर काेठीबाट भागिन् । लगत्तै भारतीय युवकसँगै वैवाहिक बन्धनमा बाँधिइन् । उनीहरूले अहिले कल्याण शहरमा एउटा सानाे ढावा चलाइरहेका छन् । फूलमायाका श्रीमान धेरै बाेल्दैनन् । तर खुरुखुरू आफ्नो काम गरिरहन्छन् ।

‘मनभित्रको घाउ जति छिपाए नि छिप्दैन । हुन त देखाउदिनँ भन्छु तर हृदय पोलिहाल्छ । एक समय मेरो ज्यानले पाउनु दुःख पायो । भाग्य नै यस्तै रहेछ,’फूलमायाले आफ्नो विगत सुनाइन्।