जनयुद्धका ‘सुप्रिमो’ प्रधानमन्त्री, उनको आदेशमा लडाईं लडेर मरेकाविरुद्ध २२ वर्षपछि वारेन्ट

जनयुद्धका ‘सुप्रिमो’ प्रधानमन्त्री, उनको आदेशमा लडाईं लडेर मरेकाविरुद्ध २२ वर्षपछि वारेन्ट

माओवादी जनयुद्धका सुप्रिम कमान्डर पुष्पकमल दाहाल प्रचण्ड अहिले देशको प्रधानमन्त्री हुनुहुन्छ । बृहत शान्ति सम्झौतामार्फत शान्तिपूर्ण राजनीतिमा अवतरण गरेको माओवादी पार्टीको शक्तिशाली अध्यक्ष पनि हो उहाँ । तर, विडम्बना माओवादीका शक्तिशाली अध्यक्ष प्रधानमन्त्री भएकै समयमा एक जना जनयुद्धका सहिदलाई राज्यले वारेन्ट जारी गरेको छ । 

माओवादी जनयुद्धमा लागेका केशवलाल रिमालको २०५७ सालमा तत्कालीन राज्य पक्षद्वारा हत्या भएको थियो । राज्यले उनको नाम सहिदको सूचीमा सूचीकृत पनि गर्यो । सहिदको सूचीमा सूचीकृत भइसकेका व्यक्तिलाई किन पक्राउ पूर्जी जारी गरियो ? 

२०५७ साल मंसिर १ गते ओखलढुंगाको रगनीमा राज्य पक्षबाट हत्या गरिएका केशवविरुद्ध त्यसको छ वर्षपछि २०६३ मा प्रहरीले मुद्दा दर्ता गरेको थियो । त्यसैका आधारमा २२ वर्षपछि अदालतले प्रहरी लगाएर सहिद भइसकेका व्यक्तिलाई खोजेको छ ।   

प्राकृतिक न्यायको सिद्धान्तविपरित मृत्यु भइसकेका व्यक्तिलाई वारेन्ट जारी भएपछि यसबारे विभिन्न टिप्पणी भइरहेका छन् । खासगरी माओवादी वृत्त यो घटनाले तरंगित छ । परिवारका सदस्यहरु आक्रोशित छन् । 

सहिद केशवका भाइ नविन रिमालले सामाजिक सञ्जालमार्फत् यसरी आक्रोशमिश्रित गुनासो गरे– सहिदलाई गिरफ्तार गर्न कुन अदालतको आदेश लिएर पुलिस पुग्यो आज हाम्रो घरमा ? म गाडीबाट झरेको मात्र थिएँ, आमाको फोन आयो–कान्छा अहिले पुलिस आएका थिए, समाउन आएका रे, किन हो भन्ने चाहिँ केही भनेनन् । माथिको आदेश छ, लिन आएका मात्र भने । उहाँ चिन्तित र आश्चर्यचकित हुनुहुन्थ्यो । मलाई पनि आश्चर्य लाग्यो, सायद उनीहरूलाई भ्रम पर्यो होला ।

‘चरिकोटका डिएसपीलाई फोन गरेर भने म चरिकोटमै छु, मलाई किन लिन पुलिस पठाएको होला ? म त्यहीँ आउन सक्छु, कुरा के हो ?’ उनले यस्तो कुरामा चौकी इञ्चार्जलाई सोध्न भने र मोबाइद नम्बर दिए । मैनापोखरी चौकी इञ्चार्जले आफूलाई थाहा नभएकाले आधा घण्टाभित्र बुझेर जानकारी दिने बताए । उनले सोधे ‘केशवराज रिमाल तपाईंको को पर्छ ?’

मैले उहाँ आफ्नो ठूलो दाइ भएको बताएँ र सोधेँ, ‘किन ?’ उनले भने ‘उहाँलाई समाएर हाजिर गराउनु भन्ने अदालतको आदेश छ ।’ मैले बुझेँ र भनेँ, ‘ठीक छ, समाएर अदालतमा बुझाउनुअघि हामीलाई बुझाउनुस् । उनले अक्मकिँदै भने, ‘उहाँलाई विष्फोटक पदार्थ ओसारपसारको मुद्दा छ । मैले भनेँ, ‘उहाँ स्वयम् विष्फोटक पदार्थ हो । उहाँको सहादत भएको २०५७ सालमा । मुद्दा परेको कहिले ?’ उनले जवाफ दिए, ‘२०६३ जेठ २८ गतेको जाहेरी रहेछ, र यस्ता धेरै मुद्दाहरू छन् ।’

यसबाट बुझिन्छ, राज्य कसरी गिजोलिएको छ । सायद प्रकाश दाहाललाई पनि द्वन्द्वकालीन मुद्दा होला । यदि प्रकाशको गिरफ्तारीको लागि प्रहरी त्यसैगरी केरकार गर्दै गाउँमा खटिन्थ्यो र सीता माता एक्लै हुन्थिन् भने के हुन्थ्यो होला ? हेर्दा सामान्य, तर यो बहुलट्ठी राज्यको पागलपन कहिलेसम्म ?

यही विषयमा नविनले दोलखाका पत्रकारप्रति आक्रोशित हुँदै आफ्नो फेसबुकमा पोष्टसमेत गरेका छन् । पत्रकार महासंघ दोलखाका अध्यक्षसँग ‘केही भनाभन भएको’ भन्दै उनले पुनः अर्को पोष्ट गरेका छन् ।

यता, जिल्ला अदालत दोलखाले भने सहिदको घरमा वारेन्ट लिएर प्रहरी पुगेकोबारे कुनै जानकारी नरहेको प्रतिक्रिया दिएको छ । अदालतका श्रेष्तेदार शिवकुमार पोखरेलले धेरै मुद्दाहरुको वारेन्ट जारी हुने हुँदा कहिले र कसरी भयो भन्ने त्यस्ता केही मुद्दा र घटनाको बारेमा थाहा नहुने बताए ।

प्रहरी प्रशासनले भने अदालतको फैसला कार्यान्वयनअन्तर्गत अदालतले पठाएको सूचीको आधारमा प्रहरी चल्ने भएकाले कसको अवस्था के हो ? भन्ने विषयमा आफूहरु जानकार नहुने बताएको छ । दोलखाका प्रहरी नायव उपरीक्षक (डिएसपी) गंगाप्रसाद पौडेलले अदालतले पठाएको लिस्टको आधारमा प्रहरी टोली परिचालन हुने भएकाले अदालतबाटै त्रुटि नसच्चिएको दाबी गरे । 

प्रतिवादीको मृत्यु भएपछि स्वतः नाम हटाउनुपर्नेमा अदालतमा मृत्युको रेकर्ड नहुँदा वारेन्ट जारी भएको हुनसक्ने प्रहरीको ठम्याई छ । डिएसपी पौडेलले अदालतको फैसला कार्यान्वयनअन्तर्गत स्थानीय प्रहरी जाने भएकाले त्यहीअनुसार सोधखोजको लागि गएको पनि बताए ।

यस घटनालाई राज्यका निकायहरुबीच हुनुपर्ने समन्वयको अभावका कारण उत्पन्न भवितव्य या द्वन्द्वकालीन घटनालाई हेर्ने पुरानो दृष्टिकोणकै निरन्तरता ? कुन रुपमा बुझ्ने । कारण जे भनिए पनि आफ्नो परिवारका सदस्य गुमाउनुको पीडा बिस्तारै भुल्दै गरेका हजारौँ वृद्ध आमाबुबाहरुलाई यस्ता घटनाले कस्तो चोट पर्ला ? जनयुद्धका सर्वाेच्च कमाण्डर प्रधानमन्त्री भएकै बेला त्यहि युद्धमा लागेर सहिद भएकाहरुको नाममा वारेन्ट जारी हुनुको राजनीतिक अर्थ पनि छ कि ? 

यसैबीच नेकपा माओवादी केन्द्र दोलखाले केशव विरुद्धको पक्राउ पूर्जी खारेज गर्न माग गरेको छ । आज विज्ञप्ति जारी गर्दै उसले युद्धकालीन मुद्दाहरु सत्य, निरुपण तथा मेलमिलाप आयोगद्वारा टुंगो लगाउनुपर्नेमा अदालतले सहिदको नाममा पक्राउ पूर्जी जारी गर्नुले थुप्रै प्रश्न चिन्ह खडा गरेको बताएको छ । प्रहरी प्रशासन र अदालतले द्वन्द्वकालीन घाउमा नुन चुक लगाउने काम गरेको पनि माओवादी केन्द्र दोलखाले जनाएको छ । युद्धकालीन मुद्दालाई उठाएर आतंकित नपार्न माओवादीको चेतावनी छ ।

टिप्पणीहरू